« تقدیم به مادران عزیز و دلواپسی های دنیای امروز »

مایا آنجلو شاعر و زندگی نامه نویس پرکاری بود که در تمام زندگی اش ده ها کتاب و مجموعه نوشت (شامل دو کتاب آشپزی). بخش زیادی از آثار او با مضامینی چون عشق، دل شکستگی، خانواده، نژاد و فمینیسم سر و کار دارند. کتاب های او با استقبال منتقدان روبرو شدند و خیلی از خوانندگان را به تحسین واداشتند.

عقل و خرد، بازیگری و فعالیت های خستگی ناپذیر در حوزه حقوق بشر از جمله مواردی بود که نام مایا آنجلو را سر زبان ها انداخت، اما او بیش از هر چیز به خاطر «نوشتن» معروف بود.

آنجلو که زنی سیاه پوست است، دوران کودکی و نوجوانی سختی را پشت سر گذاشته است، دورانی همراه با تبعیض نژاد و رفتار های بی رحمانه. حال نامه هایی هر چند تلخ و شیرین اما خواندنی را برای دختری که هرگز نداشته است بازگو می کند، مخاطب این نامه ها ممکن است هر یک از ما باشیم، چرا که واقعیت ها و نکاتی را برایمان آشکار می کند که نیاز به شنیدنش داریم.

نامه اول :

دختر عزیزم، تعجب می کنی اگر بدانی نوشتن این نامه چقدر زمان برده است. همیشه می دانستم که می خواهم درس هایی را که آموخته ام و این که چطور یادشان گرفته ام، روراست به تو بگویم .

عمری طولانی کرده ام و در طول زندگی با این اعتقاد که زندگی، زندگان را دوست دارد. جرأت کرده ام چیز های فراوانی را تجربه کنم. البته گاهی با ترس اما با این حال با دل و جرأت. این جا فقط از درس ها و رویداد هایی گفتم که برایم سودمند بوده است. نمی گویم چطور از راه حل ها کمک گرفتم چون می دانم تو خودت باهوش، خلاق و مبتکری و از آنها در زمان مناسب به نحو شایسته بهره می بری .

در این کتاب حکایت هایی می خوانی از بزرگ شدن. پیشامد هایی غیر منتظره، چند شعر، چند داستان سرگرم کننده که به خنده ات می ارزد و تعدادی که تو را به فکر فرو می برد. افرادی خیرخواه در زندگی ام بوده اند که به من درس هایی با ارزش آموخته اند و کسان دیگری هم بوده اند که برایم بد خواسته اند و آگاهم کرده اند که قرار نیست جهان همیشه به کامم باشد .

اشتباهات زیادی مرتکب شده ام و شکی نیست که تا پیش از مرگ باز هم اشتباهاتی مرتکب می شوم. وقتی درد کشیده ام و فهمیده ام نادانیم باعث رنجشم شده است آموخته ام که مسؤلیت کارهایم را بپذیرم و اول خودم را ببخشم و بعد از کسی که رفتارم او را آزرده، عذر خواهی کنم :

از آنجا که نمی توانم تاریخ را به عقب برگردانم و تو به تنها چیزی است که می توانم به خداوند تقدیم کنم، امیدوارم عذر خواهی خالصانه من پذیرفته شود. ممکن است نتوانی چیرهایی را که در زندگی ات اتفاق می افتد کنترل کنی اما می توانی تصمیم بگیری به دست آنها خار نشوی. بکوش تا در میان ابرهای کسی، رنگین کمان باشی.

شکایت نکن. تلاش کن تا چیزهایی را که دوست نداری تغییر دهی اگر نتوانستی تغییری ایجاد کنی طرز فکرت را تغییر بده. شاید بتوانی راه حل تازه ای پیدا کنی. هرگز ناله نکن. ناله کردن باعث می شود درندگان بفهمند یک قربانی آن دور و بر است. یقین بدان بی آنکه کار شگرفی برای بشریت انجام داده باشی نمی میری.

من یک پسر به دنیا آورده ام اما هزاران دختر دارم. تو سفید یا سیاهی؟ مسیحی، یهودی یا مسلمانی؟ آسیایی، اسپانیایی زبان، بومی آمریکایی یا اهل آلاسکایی؟ تو چاقی یا لاغر؟ زیبایی یا نه چندان زیبا؟ تحصیل کرده یا درس نخوانده؟ فرقی نمی کند. من با همه شما حرف می زنم. این پیشکش من به شماست. ( روی ادامه ی مطلب کلیک کنید )

روش علمی ، روشی است منطقی ، که معمولا محققان و دانشمندان ، برای حل مسائل و یافتن پاسخ برای پرسش های خود ، از آن استفاده می کنند.

همه ی دانشمندان در مواجهه با مسائل علمی و حل آن ها دارای روش معینی هستند که به آن روش علمی می گویند که از چند مرحله منظم و پیوسته تشکیل شده است.

مراحل روش علمی:

1- مشاهده: ( به کار گیری همه ی حواس )

2- طرح مسئله: ( پرسشی که با آن رو به رو می شویم )

3- فرضیه سازی: ( ارائه ی راه حل و پاسخ احتمالی برای حل مسئله )

4- طراحی و انجام آزمایش ( تکرار آزمایش و یادداشت برداری حین آزمایش )

5- نتیجه گیری ( نظریه: فرضیه ای که با انجام آزمایش به اثبات رسیده باشد ، نظریه نامیده می شود  )

مشاهده: یعنی ما با استفاده از حواس پنجگانه ی خود ، اتفاقاتی را که می افتد ، حس می کنیم.

جمع آوری اطلاعات: یعنی اینکه ما اطلاعاتی را که با استفاده از حواس دریافت کردیم ، یادداشت کنیم.

فرضیه سازی یا پیشنهاد راه حل احتمالی: یعنی در این مرحله به مسئله و سئوالی که برای ما پیش آمده است ، پاسخ یا پاسخ های احتمالی می دهیم.

آزمایش فرضیه: یعنی با انجام آزمایش ، فرضیه ما پذیرفته یا رد می شود.

تکرار آزمایش: بعضی از آزمایش ها در شرایطی درست جواب نمی دهند ، پس باید آزمایش را چندین بار تکرار کنیم.

نظریه: یعنی وقتی فرضیه ی ما با انجام چند آزمایش به اثبات رسید ، فرضیه ی ما تبدیل به نظریه علمی می شود.

نکات مهم:

• فرضیه باید قابل آزمایش کردن باشد.

• فرضیه ممکن است درست یا نادرست باشد ولی نظریه قطعا درست است.

• برای اطمینان از درستی فرضیه حتما باید آزمایش را چندین بار تکرار کرد.